რა არის იესოს გზავნილი?

710 რა არის იესოს გზავნილიიესომ მრავალი სასწაული მოახდინა, რომლებიც იოანემ არ შეიტანა თავის სახარებაში, მაგრამ ის ჩაწერს სასწაულებს, რათა გვჯეროდეს და ვენდოთ იესოს, როგორც მესიას: «იესომ მრავალი სხვა ნიშანი გააკეთა თავის მოწაფეების წინაშე, რომლებიც არ არის დაწერილი ამ ერთ წიგნში. მაგრამ ეს დაწერილია, რათა ირწმუნოთ, რომ იესო არის ქრისტე, ძე ღვთისა, და რადგან გწამთ, გქონდეთ სიცოცხლე მისი სახელით“ (იოანე 20,30:31).

დიდი ხალხის გამოკვების სასწაული სულიერ ჭეშმარიტებაზე მიუთითებდა. ამიტომაც სურდა იესოს, რომ ფილიპე დაეფიქრებინა ამაზე: „როცა იესომ აიხედა, დაინახა ხალხი, რომელიც მისკენ მიემართებოდა. უთხრა ფილიპეს: სად ვიყიდოთ პური მთელი ამ ხალხისთვის? მან ეს სთხოვა, რათა ენახა, ენდობოდა თუ არა მას ფილიპე; რადგან მან უკვე იცოდა ხალხზე ზრუნვა“ (იოან 6,5-6 იმედი ყველასათვის).

იესო არის პური, რომელიც ჩამოვიდა ზეციდან სამყაროს სიცოცხლის მისაცემად. როგორც პური არის ჩვენი ფიზიკური ცხოვრების საკვები, ასევე იესო არის სულიერი ცხოვრებისა და სულიერი ენერგიის წყარო. როდის გამოკვება იესომ დიდი ხალხი, რომლის შესახებაც იოანე ამბობს: „ახლა იყო იუდეველთა დღესასწაული პასექის წინა დღე“ (იოანე 6,4). პური მნიშვნელოვანი ელემენტია პასექის პერიოდში, იესო ცხადყოფს, რომ ხსნა არ მოდის ფიზიკურ პურში, არამედ თავად იესოსგან. ფილიპეს პასუხი ცხადყოფს, რომ მან არ აღიარა ეს გამოწვევა: „მათ ორასი გროში პური არ კმარა, რომ ყველას. შეიძლება ცოტა ჰქონდეს“ (იოან 6,7).

ანდრეასს ფასი არ უთქვამს, მაგრამ ბავშვებთან კარგად უნდა ყოფილიყო, ბიჭს დაუმეგობრდა: „აქ არის ბიჭი, რომელსაც ხუთი ქერის პური და ორი თევზი აქვს. მაგრამ რა არის ეს ამდენი?” (იოანე 6,9). ალბათ ის იმედოვნებდა, რომ ხალხში უფრო მეტი ხალხი იყო, ვინც გონივრულად მოიტანა სადილი. იესომ მოწაფეებს დაავალა, ხალხი დასხდნენ. დაახლოებით ხუთი ათასი კაცი დაჯდა მდელოზე. შემდეგ იესომ აიღო პური, მადლობა შესწირა ღმერთს და მისცა იმდენი, რამდენიც ხალხს სურდა. იგივე გააკეთა თევზთან. ყველამ ჭამდა რამდენიც უნდოდა.

„როცა ხალხმა დაინახა ნიშანი, რასაც იესო აკეთებდა, თქვეს: „ჭეშმარიტად ეს არის წინასწარმეტყველი, რომელიც უნდა მოვიდეს ქვეყნიერებაში“ (იოანე. 6,14-15). მათ ეგონათ, რომ იესო იყო ის წინასწარმეტყველი, რომელიც მოსემ იწინასწარმეტყველა: „დავუყენებ მათ შენნაირი წინასწარმეტყველს მათი ძმებიდან და ჩემს სიტყვებს ჩავდებ მის პირში; ის ეტყვის მათ ყველაფერს, რასაც მე ვუბრძანებ“ (5. მო 18,18). მათ არ სურდათ იესოს მოსმენა. მათ სურდათ მისი გამეფება ძალით, აიძულონ იგი წარმოედგინა, თუ როგორი უნდა იყოს მესია, ნაცვლად იმისა, რომ იესოს ნება მიეცეთ გაეკეთებინა ის, რისთვისაც ღმერთმა გამოგზავნა. როცა ყველა ივსებოდა, იესომ უთხრა მოწაფეებს: „შეაგროვეთ დარჩენილი ნატეხები, რომ არაფერი დაიღუპოს“ (იოანე. 6,12). რატომ სურს იესოს მთელი ნარჩენების შეგროვება? რატომ არ უნდა დატოვო ეს ზედმეტი ადამიანები? მოწაფეებმა შეკრიბეს თორმეტი კალათა ნარჩენები, გვეუბნება იოანე. არაფერს წერს, რა დაემართა იმ ნახევრად შეჭამილ პურებს. რა არის სულიერ სფეროში, რომლის დაღუპვა არ სურდა იესოს? იოანე გვაძლევს მინიშნებას მოგვიანებით ამ თავში.

იარეთ წყალზე

საღამოს მისი მოწაფეები ჩავიდნენ ტბის ნაპირზე. ჩასხდნენ თავიანთ ნავში და დაიძრნენ ტბის გადაკვეთისაკენ კაპერნაუმისკენ. უკვე ბნელი იყო და იესო ჯერ არ იყო ჩამოსული მთიდან. მათ მარტო დატოვეს იესო, რადგან არ იყო იშვიათი შემთხვევა, როდესაც იესოს სურდა უფრო ხშირად დარჩეს ცალკეულ დროს. იესო არ ჩქარობდა. მას შეეძლო დაელოდებინა ნავს, როგორც სხვა ხალხი. მაგრამ ის წყალზე დადიოდა, როგორც ჩანს, სულიერი გაკვეთილის ჩასატარებლად.

მათეში სულიერი გაკვეთილი არის რწმენა, იოანე არაფერს ამბობს იმაზე, რომ პეტრე წყალზე დადიოდა, ჩაიძირა და იხსნა იესომ. რასაც იოანე გვეუბნება, არის ეს: „მათ სურდათ მისი ბორტზე წაყვანა; და მაშინვე ნავი იმ ხმელეთზე იყო, სადაც აპირებდნენ წასვლას“ (იოან 6,21). ეს არის ისტორიის ის ელემენტი, რომელიც ჯონს სურს გადმოგვცეს. ამბავი გვეუბნება, რომ იესო არ არის შეზღუდული ფიზიკური გარემოებებით. როგორც კი იესოს მივიღებთ, სულიერად მიზანმიმართულები ვართ.

სიცოცხლის პური

ხალხი კვლავ ეძებდა იესოს და ეძებდა სხვა უფასო საჭმელს. იესომ მოუწოდა მათ, სანაცვლოდ ეძიათ სულიერი საზრდო: „ნუ ესწრაფვით წარმავალი საზრდოს, არამედ საუკუნო სიცოცხლისათვის მარადიულ საკვებს. კაცის ძე მოგცემთ ამას; რადგან მასზეა ბეჭედი მამა ღმერთისა“ (იოან 6,27).

ასე რომ, მათ ჰკითხეს მას: რა უნდა გავაკეთოთ, რომ ღვთისგან მიღებული იყოს? იესომ უპასუხა მათ, რომ ერთი რამ საკმარისი იქნებოდა: „ეს არის ღვთის საქმე, რომ ირწმუნოთ ის, ვინც მან მოავლინა“ (იოანე. 6,29).

ნუ ეცდებით ღვთის სასუფეველში შესვლას - უბრალოდ მიენდეთ იესოს და იქნებით შიგნით. მოითხოვეს მტკიცებულება, თითქოს ხუთი ათასის გამოკვება საკმარისი არ იყო! ისინი რაღაც არაჩვეულებრივს ელოდნენ, როგორიც მოსე უდაბნოში აჭმევდა მათ წინაპრებს „მანანით“ (ზეციდან წამოსული პური). იესომ უპასუხა, რომ ჭეშმარიტი პური ზეციდან არა მხოლოდ საზრდოობს ისრაელებს, არამედ აცოცხლებს მთელ მსოფლიოს: „რადგან ეს არის პური ღვთისა, რომელიც ჩამოდის ზეციდან და აცოცხლებს ქვეყნიერებას“ (იოანე. 6,33).

„მე ვარ სიცოცხლის პური. ვინც ჩემთან მოვა, არ მოშივდება; და ვისაც ჩემი სწამს, არასოდეს მოწყურდება“ (იოან 6,35). იესომ განაცხადა, რომ ის არის პური ზეციდან, სამყაროში მარადიული სიცოცხლის წყარო. ხალხი ხედავდა იესოს სასწაულების მოხდენას და მაინც არ სჯეროდათ მისი, რადგან ის არ აკმაყოფილებდა მათ მოთხოვნებს მესიისთვის. რატომ დაიჯერა ზოგმა და ზოგმა არა? იესომ ეს განმარტა, როგორც მამის საქმე: „ვერავინ მოვა ჩემთან, თუ მამა არ მოიყვანს ჩემთან!“ (იოანე 6,65 იმედი ყველასათვის).

რას აკეთებს იესო მას შემდეგ, რაც მამა ამას აკეთებს? ის გვაჩვენებს თავის როლს, როცა ამბობს: „რასაც მამა მომცემს, ჩემთან მოდის; და ვინც ჩემთან მოვა, არ განვიდევ“ (იოან 6,37). მათ შეუძლიათ საკუთარი ნებით მიატოვონ იგი, მაგრამ იესო არასოდეს განდევნის მათ. იესოს სურს შეასრულოს მამის ნება და მამის ნებაა, რომ იესომ არ დაკარგოს არცერთი მათგანი, ვინც მამამ მისცა მას: „მაგრამ ეს არის ჩემი მომავლინებლის ნება, რომ არაფერი დავკარგო იმისგან, რაც აქვს. მომცა, მაგრამ აღვადგენ მას უკანასკნელ დღეს“ (იოან 6,39). ვინაიდან იესო არასოდეს დაკარგავს არცერთს, ის გვპირდება, რომ აღადგენს მათ ბოლო დღეს.

ჭამე მისი ხორცი?

იესომ კიდევ უფრო დაუპირისპირა მათ: „ჭეშმარიტად, ჭეშმარიტად გეუბნებით თქვენ, თუ არ შეჭამთ კაცის ძის ხორცს და არ სვამთ მის სისხლს, სიცოცხლე არ გექნებათ თქვენში. ვინც ჭამს ჩემს ხორცს და სვამს ჩემს სისხლს, აქვს მარადიული სიცოცხლე და მე აღვადგენ მას უკანასკნელ დღეს“ (იოანე. 6,53). როგორც იესო არ გულისხმობდა ხორბლისგან დამზადებულ პროდუქტს, როცა საკუთარ თავს ჭეშმარიტ პურს უწოდებდა, ასევე იესო არ გულისხმობს იმას, რომ ჩვენ რეალურად უნდა ვჭამოთ მისი ხორცი. იოანეს სახარებაში ხშირად შეცდომაა იესოს სიტყვების პირდაპირი მნიშვნელობით აღქმა. ისტორია აჩვენებს, რომ იესო რაღაც სულიერს გულისხმობდა.

ამის ახსნას თავად იესო გვაძლევს: „სული არის, რომელიც სიცოცხლეს აძლევს; ხორცი უსარგებლოა. სიტყვები, რაც მე გითხარი, სულია და სიცოცხლეა“ (იოან 6,63). იესო აქ არანაირ მინიშნებას არ აკეთებს თავის კუნთოვან ქსოვილზე - ის საუბრობს თავის სიტყვებსა და სწავლებებზე. მისი მოწაფეები, როგორც ჩანს, მიხვდნენ აზრს. როდესაც იესო ეკითხება მათ, სურთ თუ არა წასვლა, პეტრე პასუხობს: „უფალო, სად წავიდეთ? თქვენ გაქვთ მარადიული სიცოცხლის სიტყვები; ჩვენ ვირწმუნეთ და ვიცოდით, რომ შენ ხარ ღვთის წმინდა“ (იოან 6,68-69). პეტრეს არ ადარდებდა იესოს ხორცზე წვდომა - ის ორიენტირებული იყო იესოს სიტყვებზე. ახალი აღთქმის ერთსულოვანი გზავნილია, რომ სიწმინდე მოდის რწმენიდან და არა სპეციალური საკვებიდან ან სასმელიდან.

Სამოთხიდან

მიზეზი, რის გამოც ხალხს უნდა სწამდეს იესო, არის ის, რომ ის ჩამოვიდა ზეციდან. იესო ამ თავში რამდენჯერმე იმეორებს ამ მნიშვნელოვან განცხადებას. იესო აბსოლუტურად სანდოა, რადგან მას არა მხოლოდ ზეციდან აქვს გზავნილი, არამედ იმიტომ, რომ თვითონ არის ზეციდან. ებრაელ წინამძღოლებს არ მოეწონათ მისი სწავლება: „მაშინ იუდეველები წუწუნებდნენ მას, რადგან თქვა: „მე ვარ პური ციდან ჩამოსული“ (იოანე. 6,41).

იესოს ზოგიერთმა მოწაფემ ვერც მიიღო ისინი — მაშინაც კი, როცა იესომ ცხადყო, რომ ის არ ლაპარაკობდა თავის სიტყვასიტყვით ხორცზე, არამედ თავად მისი სიტყვები იყო მარადიული სიცოცხლის წყარო. ისინი შეშფოთებულნი იყვნენ იმით, რომ იესო ამტკიცებდა, რომ ზეციდან იყო - და რომ ის ადამიანზე მეტი იყო. პეტრემ იცოდა, რომ წასასვლელი არსად ჰქონდა, რადგან მხოლოდ იესოს ჰქონდა მარადიული სიცოცხლის სიტყვები: „უფალო, სად წავიდეთ? თქვენ გაქვთ საუკუნო სიცოცხლის სიტყვები; და ვირწმუნეთ და ვიცოდით, რომ შენ ხარ ღვთის წმიდა“ (იოან 6,6მე-8). რატომ იცოდა პეტრემ, რომ მხოლოდ იესოს ჰქონდა ეს სიტყვები? პეტრე ენდობოდა იესოს და დარწმუნდა, რომ იესო არის ღვთის წმინდა.

რა არის იესოს გზავნილი. ის თავად მესიჯია! ამიტომაა იესოს სიტყვები სანდო; ამიტომ მისი სიტყვები სული და სიცოცხლეა. ჩვენ გვჯერა იესოს არა მხოლოდ მისი სიტყვების გამო, არამედ იმის გამო, თუ ვინ არის ის. ჩვენ არ ვიღებთ მას მისი სიტყვებისთვის - ჩვენ ვიღებთ მის სიტყვებს ისეთი, როგორიც არის. ვინაიდან იესო არის ღვთის წმიდა, შეგიძლიათ ენდოთ მას, რომ შეასრულებს იმას, რაც დაჰპირდა: ის არავის დაკარგავს, მაგრამ გაგამაღლებთ, ძვირფასო მკითხველო, განკითხვის დღეს. იესომ მთელი პური თორმეტ კალათად შეკრიბა, რომ არაფერი დაღუპულიყო. ეს არის მამის ნება და ამაზე დაფიქრება ღირს.

ჯოზეფ ტკაჩმა