სისულელე და ლოიალურობა

მიდრეკილება მაქვს, საქმეები ნაჩქარევად გავაკეთო. როგორც ჩანს, ადამიანს აქვს მიდრეკილება, აღფრთოვანდეს რაღაცით, განაგრძოს ის ენთუზიაზმით და შემდეგ ისევ დაუშვას ის. ეს მემართება ჩემს სავარჯიშო პროგრამებში. წლების განმავლობაში დავიწყე ტანვარჯიშის სხვადასხვა პროგრამა. კოლეჯში ვირბინე და ვთამაშობდი ჩოგბურთს. ცოტა ხნით ფიტნეს კლუბში გავწევრიანდი და რეგულარულად ვვარჯიშობდი. მოგვიანებით ვვარჯიშობდი ჩემს მისაღებში, სავარჯიშო ვიდეოების ხელმძღვანელობით. რამდენიმე წელი დავდიოდი სასეირნოდ. ახლა ისევ ვიდეოებით ვვარჯიშობ და ისევ ლაშქრობებს. ხანდახან ყოველდღე ვვარჯიშობ, მერე სხვადასხვა მიზეზის გამო ვუშვებ ისევ რამდენიმე კვირას, მერე ვუბრუნდები და თითქმის თავიდან უნდა დავიწყო ყველაფერი.

მე ზოგჯერ ძალიან სულიერად ვარ. ხანდახან ვფიქრობ და ვწერ ჩემს დღიურში, შემდეგ გადავედი მომზადებულ შესწავლას და დაივიწყო დღიური. სხვა დროს ჩემს ცხოვრებაში, მე უბრალოდ წაიკითხე ბიბლია და ექვემდებარება კვლევებს. მე ვიღებდი ერთგულ წიგნებს და შემდეგ გაცვალეს ისინი სხვა წიგნებისთვის. ხანდახან ხანდახან ლოცულობდი და ხანდახან ბიბლიის გახსნა არ მქონდა.

მე სცემეს თავს, რადგან ვფიქრობდი, რომ ეს იყო ხასიათი სისუსტე - და შესაძლოა ეს ასეა. ღმერთმა იცის, რომ მე ვარ არასტაბილური და გაბრაზებული, მაგრამ ის ჯერ კიდევ უყვარს.

მრავალი წლის წინ, მან დამეხმარა ჩემს ცხოვრებას მივუძღვენი - მის მიმართ. მან დამირეკა სახელით, რომ ერთი მისი შვილები, იცნობდეს მას და მის სიყვარულს და გამოისყიდოს მისი ვაჟი. და მაშინაც კი, თუ ჩემი ერთგულება მერყეობს, მე ყოველთვის გადავდივარ იმავე მიმართულებით - ღმერთის მიმართ.

AW Tozer-მა ასე თქვა: მე ხაზს ვუსვამდი ამ ერთ ვალდებულებას, ნებისყოფის ამ დიდ მოქმედებას, რომელიც ქმნის გულის განზრახვას სამუდამოდ შეხედოს იესოს. ღმერთი იღებს ამ გადაწყვეტილებას, როგორც ჩვენს არჩევანს და ითვალისწინებს იმ უამრავ ყურადღების გაფანტვას, რაც გვაწუხებს ამ სამყაროში. მან იცის, რომ ჩვენ ჩვენი გული იესოსკენ მივმართეთ და ჩვენც შეგვიძლია ვიცოდეთ და ვანუგეშოთ საკუთარი თავი იმ ცოდნით, რომ სულის ჩვევა ყალიბდება, რომელიც გარკვეული დროის შემდეგ იქცევა ერთგვარ სულიერ რეფლექსად, რომლის ძალისხმევის შესახებ არავინ იცის. ჩვენი ნაწილი მეტს მოითხოვს (The Pursuit of God, გვ. 82).

არ არის დიდი, რომ ღმერთი სრულად ესმის ადამიანის გულის სისულელეს? და არ არის ძალიან დიდი იცოდეს, რომ ის გვეხმარება, დარჩეს სწორი მიმართულებით, ყოველთვის მისი სახეზე? როგორც ტოცერი ამბობს, თუ ჩვენი გულები ფოკუსირებული იქნება იესოსთვის, ჩვენ შევქმნით სულის ჩვევებს, რომელიც პირდაპირ მიდის ღმერთის მარადიულად.

მადლიერნი ვართ, რომ ღმერთი არ არის ნაჩქარევი. ის იგივეა, რაც გუშინ, დღეს და ხვალ. ის არ მოგვწონს - ის არ იჩქარებს, იწყებს და აჩერებს. ის ყოველთვის ერთგულია და რჩება ჩვენთან ერთად, როცა ჯერ კიდევ უღვთოობაა.

Tammy Tkach- ის მიერ


pdfსისულელე და ლოიალურობა