ღმერთი პოტერი

ღმერთი ღმერთი toepferგავიხსენოთ, როცა ღმერთმა იერემიას ყურადღება მიიპყრო მეთუნეის დისკზე (იერ. 1 ნოემ.8,2-6)? ღმერთმა გამოიყენა ჭურჭლის გამოსახულება და თიხა, რათა გვესწავლებინა ძლიერი გაკვეთილი. მსგავსი შეტყობინებები ჭურჭლისა და თიხის გამოსახულების გამოყენებით გვხვდება ესაია 4-ში5,9 და 64,7 ისევე როგორც რომაელებში 9,20-21.

ერთი ჩემი საყვარელი ჭიქა, რომელიც მე ხშირად იყენებენ ჩაის სასმელს ჩემი ოფისში, ახორციელებს სურათს ჩემი ოჯახი. როგორც მე ვხედავ მას, მან შეახსენებს ჩემთვის ამბავი საუბარი teacup. სიუჟეტი ნათქვამია პირველი ადამიანიდან, და განმარტავს, თუ როგორ გახდა მისი შემოქმედი.

მე ყოველთვის ლამაზი ჩაისფერი არ ვიყავი. თავდაპირველად მე მხოლოდ გაჟღენთილი თიხის უნაყოფო ნატეხი ვიყავი. მაგრამ ვიღაცამ დისკზე დამაყენა და დისკის ტრიალი ისე სწრაფად დაიწყო, რომ თავბრუ დამეხვა. წრეებში რომ ვბრუნდებოდი, მან გამისკუპა, გამიბიჯა და მომგლიჯა. ვყვიროდი: "გაჩერდი!" მე მივიღე პასუხი: ”ჯერ არა!”.

ბოლოს დისკი გააჩერა და ღუმელში შემაცურა. უფრო და უფრო ცხელოდა, სანამ არ ვიყვირე: "შეჩერდი!" ისევ მივიღე პასუხი „ჯერ არა!“ ბოლოს ღუმელიდან გამომიყვანა და ხატვა დამიწყო. კვამლმა შემამწუხა და ისევ დავიყვირე: გაჩერდი! და კიდევ ერთხელ პასუხი იყო: "ჯერ არა!".

შემდეგ მან წაიყვანა ღუმელიდან და შემდეგ გაცივდა, მან სავარძლების წინ დააყენა სარკეში. მე გაოცებული ვიყავი! პოტერი გააკეთა რაღაც ლამაზი გარეთ უაზრო clump of თიხის. ჩვენ ყველანი თიხის კბილები ვართ, არა? ამ დედამიწის პოტერის ბორბზე ჩავლით, ჩვენი ოსტატი პოტერი გვაძლევს ახალ ქმნილებას, რომ მისი ნება უნდა ვიყოთ.

ამ ცხოვრების გაჭირვებაზე საუბრისას, რომელიც, როგორც ჩანს, ასე ხშირად ვხვდებით, პავლე დაწერა: „ამიტომ არ ვიღლებით; მაგრამ მიუხედავად იმისა, რომ ჩვენი გარეგნული ადამიანი იხრწნება, შინაგანი ადამიანი დღითიდღე განახლდება. რამეთუ ჩვენი ტანჯვა, დროებითი და მსუბუქი, მარადიულ და დიდებას გვიქმნის ჩვენთვის, ვინც ხილულს კი არ ვუყურებთ, არამედ უხილავს. რადგან ის, რაც ხილულია, დროებითია; მაგრამ რაც უხილავია მარადიულია“ (2. კორინთელები 4,16-17)

ჩვენი იმედი მდგომარეობს იმაზე, რაც არის ამ სამყაროს გარეთ და მის ფარგლებს გარეთ. ჩვენ ვენდობით ღვთის სიტყვას, ჩვენი დღევანდელი გასაჭირი ადვილად და დროულად გვეჩვენება იმასთან შედარებით, რაც ღმერთმა მოამზადა ჩვენთვის. მაგრამ ეს განსაცდელები ქრისტიანული ცხოვრების წესის ნაწილია. რომაელებში 8,17-18 ვკითხულობთ: „მაგრამ თუ ჩვენ შვილები ვართ, მაშინ ჩვენც ვართ მემკვიდრენი, კერძოდ ღვთის მემკვიდრენი და ქრისტეს თანამემკვიდრეები, თუ მასთან ერთად ვიტანჯებით, რათა ჩვენც ავიმაღლოთ დიდება“. რადგან დარწმუნებული ვარ, რომ ამ დროის ტანჯვა არ ღირს იმ დიდებასთან შედარება, რომელიც ჩვენთვის უნდა გამოცხადდეს“.

ჩვენ მრავალი გზით ვიზიარებთ ქრისტეს ტანჯვას. ზოგიერთი, რა თქმა უნდა, მოწამეობრივად იღუპება თავისი რწმენის გამო. თუმცა, უმეტესობა ჩვენგანი სხვაგვარად იზიარებს ქრისტეს ტანჯვას. მეგობრებმა შეიძლება გვიღალატონ. ადამიანები ხშირად არასწორად გვიგებენ, არ გვაფასებენ, არ გვიყვარს ან შეურაცხყოფას გვიწევენ. მიუხედავად ამისა, როგორც ჩვენ მივყვებით ქრისტეს, ჩვენ ვაპატიებთ როგორც მან გვაპატია. მან თავი შესწირა, როცა ჩვენ მისი მტრები ვიყავით (რომ. 5,10). ამიტომ ის მოგვიწოდებს, რომ დამატებითი ძალისხმევა გამოვიყენოთ იმ ადამიანების დასამსახურებლად, რომლებიც შეურაცხყოფენ ჩვენზე, არ გვაფასებენ, არ გვესმის ან არ მოგვწონს.

მხოლოდ „ღვთის წყალობის გამო“ ვართ მოწოდებულნი „ცოცხალ მსხვერპლად“ (რომ. 1 კორ.2,1). ღმერთი მოქმედებს ჩვენში სულიწმიდის მეშვეობით, რათა გადაგვაქციოს ქრისტეს ხატად (2. კორინთელები 3,18), რაღაც განუზომლად უკეთესია, ვიდრე სველ თიხის ნაჭერი!

ღმერთი აქტიურად მუშაობს თითოეულ ჩვენგანს, ყველა იმ მოვლენებსა და გამოწვევებში, რომელსაც ჩვენი ცხოვრება გულისხმობს. მაგრამ სირთულეებისა და ტესტების მიღმა ვხვდებით თუ არა მათ ჯანმრთელობას ან ფინანსებს, ან საყვარელი ადამიანის დაკარგვა, ღმერთი ჩვენთან არის. ის სრულყოფს us, შეცვლის us, ფორმები და ფორმის us. ღმერთი არასდროს დაგტოვებს ან დაგვიტოვებს. ის ჩვენთან ერთად ყველა ბრძოლებშია.

ჯოზეფ ტკაჩმა


pdfღმერთი პოტერი