კორონას ვირუსის კრიზისი

583 კორონავირუსის პანდემიაროგორიც არ უნდა იყოს თქვენი მდგომარეობა, რაც არ უნდა ცუდი ჩანდეს, ჩვენი მოწყალე ღმერთი რჩება ერთგული და არის ჩვენი ყველგანმყოფი და მოსიყვარულე მხსნელი. როგორც პავლე წერდა, ვერაფერი დაგვაშორებს ღმერთს ან გაგვაშორებს მის სიყვარულს: „მაშინ რაღა დაგვაშორებს ქრისტეს და მის სიყვარულს? ალბათ ტანჯვა და შიში? დევნა? შიმშილი? სიღარიბე? საფრთხე თუ ძალადობრივი სიკვდილი? ჩვენ ნამდვილად ისე გვექცევიან, როგორც უკვე აღწერილია წმინდა წერილში: რაკი შენ გეკუთვნით, უფალო, ყველგან გვდევნიან და გვკლავენ – ცხვრებივით გვკლავენ! მაგრამ მაინც: ტანჯვის შუაგულში ჩვენ ვიმარჯვებთ ამ ყველაფერზე ქრისტეს მეშვეობით, რომელმაც ასე შეგვიყვარა. რადგან სრულიად დარწმუნებული ვარ: არც სიკვდილი და არც სიცოცხლე, არც ანგელოზები და არც დემონები, არც აწმყო და არც მომავალი და არც რაიმე ძალა, არც მაღალი და არც დაბალი ან სხვა არაფერი ამქვეყნად ვერ დაგვაშორებს ღვთის სიყვარულს, რომელსაც ის გვაძლევს იესო ქრისტეში. უფალო ჩვენო, მიეცი» (რომაელები 8,35-39 იმედი ყველასათვის).

როდესაც კოროვირუსული კრიზისის წინაშე აღმოჩნდებით, დაე, იესო იყოს სულის წინა პლანზე. ეს არის დრო ჩვენი ქრისტიანობის გასაჯაროებისა და არა მისი იზოლაციისთვის. დროა აჩვენოთ ის და არა დავიმალოთ ჩვენი სახლის კუთხეში. შეიძლება დაგვჭირდეს საკუთარი თავის იზოლირება, მაგრამ ეს არ ნიშნავს იმას, რომ ჩვენ უნდა განვმარტოთ სხვები იესოსგან, რომელიც ჩვენში ცხოვრობს. დაე, მისი აზრები იყოს ჩვენში, როდესაც ჩვენ ვუპასუხებთ გაუარესებულ სიტუაციას. რამდენიმე კვირაში ქრისტეს კოლექტიურ სხეულს გაიხსენებს, თუ როგორ წარუდგინა იესო ქრისტე ღმერთს უნაკლოდ მარადიული სულის მეშვეობით: „რამდენი უფრო მეტად გაგვაახლოებს იესო ქრისტეს სისხლი შინაგანად და განირეცხავს ჩვენს ცოდვებს! ღვთის მარადიული სულით აღსავსე მან თავი შესწირა ჩვენთვის, როგორც უნაკლო მსხვერპლშეწირვა ღმერთს. ამიტომაა, რომ ჩვენი ცოდვები, რომლებიც საბოლოოდ მხოლოდ სიკვდილამდე მიგვიყვანს, ეპატიება და ჩვენი სინდისი განიწმინდება. ახლა ჩვენ თავისუფალი ვართ ვემსახუროთ ცოცხალ ღმერთს» (ებრაელები 9,14 ყველას იმედი). ჩვენი საჭიროების შუაგულში განვაგრძოთ ცოცხალი ღმერთის მსახურება.

როგორ შეგვიძლია ამის გაკეთება? როგორ შეგვიძლია ვემსახუროთ სხვებს, როცა ვცდილობთ სოციალური დისტანციის დაცვას და საკუთარ თავზე ზრუნვას? როდესაც ეს უსაფრთხო და ნებადართულია, დაეხმარეთ სხვებს. თუ ღვთისმსახურება ამ დროისთვის გაუქმებულია, ნუ ხედავთ ამას, როგორც ეკლესიის თანაარსებობის დასასრულს. მოუწოდეთ სხვებს გამამხნევებელი სიტყვით. მისმინე, იგრძენი თავი. ერთად იცინეთ, როცა შესაძლებლობა გექნებათ. გააკეთეთ კიბეების დიაგრამა და განახორციელეთ იგი მოქმედებაში. დაეხმარეთ სხვებს იგრძნონ და გახდნენ ჩვენი ადგილობრივი ეკლესიის ნაწილი. ამგვარად, ჩვენც ვეხმარებით თავს ეკლესიის ნაწილად ვიგრძნოთ თავი. „დიდება ღმერთს, ჩვენი უფლის იესო ქრისტეს მამას, წყალობის მამას და ყოველგვარი ნუგეშის ღმერთს, რომელიც გვანუგეშებს ყოველ ჩვენს გასაჭირში, რათა ჩვენც ვანუგეშოთ ყველა გასაჭირში მყოფნი იმ ნუგეშით, რომლითაც ჩვენ თვითონ ვანუგეშებთ. ღვთისგან არიან. რადგან, როგორც ქრისტეს ტანჯვა უხვად მოდის ჩვენზე, ასევე ჩვენც უხვად გვანუგეშებს ქრისტე“(2. კორინთელები 1,3-5)

ამ საკითხთან დაკავშირებით ყველა ასპექტის გათვალისწინებით, მოდით, დრო დავუთმოთ ლოცვას. ილოცეთ, რომ სახარება განაგრძოს ჩვენს გარშემო მყოფებზე შუქის მოფენა. ილოცეთ ჩვენი მთავრობებისთვის და ყველა მათთვის, ვისაც აქვს ბრძნული გადაწყვეტილებების მიღების უფლებამოსილება: „ილოცე განსაკუთრებით მათთვის, ვინც პასუხისმგებელია მთავრობასა და სახელმწიფოში, რათა ვიცხოვროთ მშვიდად და მშვიდად, ღვთის წინაშე პატივისცემით და ჩვენი მოყვასის მიმართ გულწრფელად. »(1. ტიმოთე 2,2).

ილოცეთ ეკლესიისთვის, რომ მისი სტრუქტურა ფინანსურად ხელუხლებელი დარჩეს კრიზისის დროს. უპირველეს ყოვლისა, ილოცეთ, რომ იესოს სიყვარული თქვენს მეშვეობით მოედინება სხვებს და ილოცეთ სხვებისთვის, ვინც ამჟამინდელი მოთხოვნილებაშია ჩაფლული. ილოცეთ ავადმყოფებისთვის, დაღუპულთათვის და მარტოსული ადამიანებისთვის.

ჯეიმს ჰენდერსონი