ცხოვრობს ღვთის სიყვარულში

ცხოვრობს ღვთის სიყვარულშირომაელებისადმი მიწერილ წერილში პავლე რიტორიკულად კითხულობს: „ვინ დაგვაშორებს ქრისტეს სიყვარულს? გასაჭირი, თუ გასაჭირი, თუ დევნა, თუ შიმშილი, ან სიშიშვლე, ან საშიშროება, თუ მახვილი?” (რომაელები 8,35).

ჭეშმარიტად ვერაფერი დაგვაშორებს ქრისტეს სიყვარულს, რომელიც ნათლად გვეჩვენება აქ, როგორც ვკითხულობთ შემდეგ მუხლებში: „რადგან დარწმუნებული ვარ, რომ არც სიკვდილი, არც სიცოცხლე, არც ანგელოზები, არც ძალები, არც ხელმწიფებანი, არც არსებული და არც მომავალი, ვერც მაღალი, ვერც დაბალი და ვერც სხვა ქმნილება ვერ დაგვაშორებს ღვთის სიყვარულს, რომელიც არის ჩვენს უფალ ქრისტე იესოში“ (რომაელები 8,38-39)

ჩვენ არ შეგვიძლია განვშორდეთ ღვთის სიყვარულს, რადგან მას ყოველთვის გვიყვარს. მას გვიყვარს, კარგად ვიქცევით თუ ცუდად, მოვიგებთ თუ წავაგებთ, კარგია თუ ცუდი დრო. დაიჯერეთ თუ არა, მას გვიყვარს! მან გაგზავნა თავისი ძე, იესო ქრისტე, რომ მოკვდეს ჩვენთვის. იესო ქრისტე მოკვდა ჩვენთვის, როცა ჯერ კიდევ ცოდვილები ვიყავით (რომაელები 5,8). არ არსებობს იმაზე დიდი სიყვარული, ვიდრე ვინმესთვის სიკვდილი (იოანე 15,13). ასე რომ, ღმერთს გვიყვარს. ეს აუცილებლად. რაც არ უნდა მოხდეს, ღმერთს გვიყვარს.

ჩვენთვის ქრისტიანები, ალბათ, უფრო მნიშვნელოვანი კითხვაა, თუ რამდენად გვიყვარს ღმერთი, როცა მიდის? ნუ მოვიტყუებთ საკუთარ თავს, რომ ქრისტიანები განსაცდელი და ტანჯვა არიან. არსებობს ცუდი რამ ცხოვრებაში, თუ არა ჩვენ წმინდანთა ან ცოდვილთა. ღმერთი არასოდეს დაგპირდა, რომ ქრისტიანულ ცხოვრებაში არ იქნებოდა სირთულეები. გვიყვარს ღმერთი კარგ დროს და ცუდად?

ჩვენი ბიბლიური წინაპრებიც კი ფიქრობდნენ ამის შესახებ. მოდით შევხედოთ დასკვნები მათ მიაღწიეს:

აბაკუმი: ლეღვის ხე არ გასკდება და ვაზზე არ გაიზრდება. ზეთისხილი არ იძლევა მოსავალს და მინდვრებს საკვები არ მოაქვს; კალმებიდან ცხვრები ამოიძვრება და სადგომებში ხარები არ იქნება. მაგრამ მე ვიხარებ უფალში და ვიხალისებ ღმერთში ჩემი ხსნით“ (ჰაბაკუმი 3,17-18)

მიხა: „ნუ გიხარია, ჩემო მტერო! დავწექი კიდეც, ისევ ავდგები; და თუმც სიბნელეში ვჯდები, უფალი არის ჩემი ნათელი“ (მიქ 7,8).

იობი: „და უთხრა მას მისმა ცოლმა: კვლავ მტკიცე ხარ შენს ღვთისმოსაობაში? გააუქმე ღმერთი და მოკვდი! მაგრამ მან უთხრა მას: შენ ლაპარაკობ, როგორც უგუნური ქალები ლაპარაკობენ. მივიღეთ თუ არა ღვთისგან სიკეთე და არ უნდა მივიღოთ ბოროტებაც? ამ ყველაფერში იობს თავისი ბაგეებით არ შესცოდა“ (იობ 2,9-10)

ჩემი საყვარელი მაგალითია შადრაქი, მეშაქი და აბედნეგო. როდესაც დაემუქრნენ ცოცხლად დაწვით, მათ თქვეს, რომ იცოდნენ, რომ ღმერთს შეეძლო მათი გადარჩენა. თუმცა, თუ მან გადაწყვიტა ეს არ გაეკეთებინა, ეს მისთვის კარგია (დანიელ 3,16-18). მათ უყვართ და ადიდებდნენ ღმერთს, რაც არ უნდა გადაწყვიტოს.

ღმერთის სიყვარული და დიდება არ არის იმდენად კარგი, რომ კარგი ან ცუდი შეკითხვაა, ან გაიმარჯვებთ თუ დაკარგავს. ეს არის ის, რომ მოსიყვარულე მას და ენდობა მას, რაც მოხდება. ყოველივე ამის შემდეგ, ეს არის სიყვარული, რომელსაც ის გვაძლევს! იყავი მტკიცე ღვთის სიყვარულით.

ბარბარა დალგრენის მიერ